حمد و سپاس از خدا **
مقدمه
.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
حالات بشر در این جهان بر دو بناست
یا رحمت و لذت است و یا درد و بلاست
تکلیف بشر به روز خوش شکر خداست
در حالت سختی و بلا صبر و رضاست
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
اگر چه هیچ زبانی برای شکر گزاری و ثنای خداوند توانایی ادای شکر حقیقی از عنایات الهی را ندارد اما هر چه انسان از شکر خدا غافل باشد باز از لطف خدا دور خواهد شد
.
آخرین تغییرات:
توسطحسین مفیدی فر
نسخه چاپی شعر
شبی در راه منزل پیره مردی
بدیدم در لباس دوره گردی
توقف کرده او را با سه تا کیف
رساندم تا به مقصد روی تکلیف
پس از آن او نمود از من تشکر
به حالی شاد و خوش اما دلی پر
بگفتم کار شایانی نکردم
عمل در حد عنوانی نکردم
ولی کرد او سپاس از بنده تشدید
نمود از یک عمل صد گونه تمجید
من از این شکر او شرمنده گشتم
خجل از خالق بخشنده گشتم
بگفتم ای خدا یک کار ناچیز
که دید این بنده ات از بنده ای ریز
زبانش اینچنین پر از ثنا شد
نثارم صد سپاس و صد دعا شد
ولی من صد هزاران نعمتت را
عنایات وسیع و رحمتت را
به هر وقت و به هر جایی بدیدم
هزاران طعم لذت را چشیدم ؛
ولی هرگز نبودم عبد ذاکر
نبودم بنده ای ممنون و شاکر
خدایا غفلت از نعمت گناه است
نگفتن شکر حق را اشتباه است
ولی دانم تویی غفار و رحمان
خدایی بی نیاز از شکر و سبحان
خدایا غفلتم از بی شعوری است
به راه وصل حق اسباب دوری است
مرا آن جهل و غفلت خود زیان است
دلیلی بر ردی در امتحان است
مبادا پس تو ما را با بلیّات
به این خاطر کنی روزی مجازات
بنابراین نه تنها جرم ما بخش
که از ما غفلت از ذکر و ثنا بخش
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
سروده ی ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
دیدگاه و پیام شما